"Operę postrzegam jako najpełniejszą syntezę wielu sztuk. To bogactwo możliwości daje szansę wspaniałych wypowiedzi artystycznych w wielu dziedzinach, a szczególnie w zakresie śpiewu, tańca, muzyki, aktorstwa, poezji, literatury, plastyki, malarstwa, architektury, projektowania kostiumów, reżyserii świateł, projekcji filmowych, zastosowaniu nowoczesnych technik wypowiedzi, elektroniki itp.
 

Zetknięcie się z teatrem operowym było dla mnie bardzo ważnym momentem w życiu, bowiem opera stała się moją pasją i pochłonęła mnie bez reszty. Muzyka operowa ma ogromną siłę oddziaływania na widza, bez względu na to, czy przenosimy go w odległe epoki, czy sprawiamy, że utożsamia się on z tym, co dzieje się obecnie. Wprowadzamy go w fantastyczny, nieznany, nowy świat. Spektakl przygotowany na bardzo dobrym poziomie artystycznym zawsze porusza widza, dostarczając mu nie tylko przeżyć emocjonalnych, ale także zmusza do przemyśleń i dyskusji, do szukania własnych, indywidualnych odniesień.
 

Opera ma dla mnie także wymiar metafizyczny – często traktuję spektakl operowy jako misterium, podczas którego odczuwam bardzo silnie związek z siłami nadprzyrodzonymi kierującymi naszymi losami. Ta możliwość przeniesienia się w nierealny świat pełen uniesień i wzruszeń ma ogromne znaczenie dla widza, bowiem emocje przekazywane przez wykonawców w czasie interpretacji utworu, odbierane przez publiczność pozostają na długo w ich pamięci. To tworzenie innego, wspanialszego świata teatru jest dostępne tylko dla tych, którzy go pragną i chcą zrozumieć.
 

Teatr operowy nie może funkcjonować bez widza. Reakcja publiczności wyzwala w artystach będących na scenie dodatkowe emocje. Teatr operowy wciąż się zmienia i rozwija, dostosowując się do współczesnego sposobu myślenia społeczeństwa, poszukując wciąż nowych metod twórczych i odtwórczych.
 

Obowiązkiem wykonawców jest przygotowanie dzieła w sposób uczciwy i niezmieniający głównych założeń twórcy. Cenne są próby odnajdywania przez reżyserów zawartej w dziełach operowych problematyki ponadczasowej i przenoszenia do czasów współczesnych, ale trzeba pamiętać, że nie wszystkie opery nadają się do takich zabiegów.
 

Przygotowując superprodukcję pracujemy nad dziełem operowym dokładnie tak samo jak przestawiając go w teatrze, natomiast miejsce wystawienia (stadion, hala, rzeka, kamieniołom itp.) ma wpływ na rodzaj i rozmiar inscenizacji. Na megawidowiska przychodzi publiczność, która jest odbiorcą wyrobionym przez uczestniczenie w spektaklach teatralnych, ale także publiczność debiutująca – z ciekawości jak wygląda takie widowisko. Pojawia się także wielu turystów z kraju i z zagranicy, a dla nich duże znaczenie ma również miejsce spektaklu (zabytkowy dziedziniec pałacu, atrakcyjne, pełne zieleni przestrzenie, woda, itp.).
 

W ramach ESK wystawiamy operę Carmen Georga Bizeta, której akcja odbywa się w hiszpańskiej Sewilli. W akcie drugim, w scenie w tawernie odbędzie się pokaz Zarzueli – czterdziestopięciominutowy koncert najpiękniejszych hiszpańskich Zarzueli wokalnych, instrumentalnych i tanecznych. Ten akcent hiszpański podkreśla fakt, że równocześnie z Wrocławiem San Sebastian piastuje tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016."

Opera – credo Ewy Michnik