Malina Prześluga
GARNITUR PREZYDENTA
reżyseria, choreografia i teksty piosenek: Cezary Iber
scenografia i kostiumy: Michał Araszewicz
muzyka: Maciej Zakrzewski
projekcje wideo: Michał Jankowski
operator: Przemysław Brynkiewicz
inspicjentka, suflerka, asystentka reżysera: Katarzyna Krajewit
obsada:
Orzełek – Zdzisław Kuźniar
Bocianek – Tomasz Orpiński
Adam Mickiewicz – Krzysztof Kuliński
Juliusz Słowacki – Piotr Bondyra / Marcin Łuczak
Bardzo charakterystyczny człowiek – Krzysztof Boczkowski
Anna Kowalska – Ewelina Paszke-Lowitzsch
Pani Słowikowa – Jolanta Solarz
Ptasie Radio – Maria Kania
Ptasie Radio – Dominika Majewska [PWST Wrocław]
Mężczyzna z toi-toi – Krzysztof Zych
Garnitur Prezydenta – Tadeusz Ratuszniak
Prezydent – Piotr Łukaszczyk [gościnnie]
Dziecko – Maciej Dubielowski / Ernest Lisowski
prapremiera: 5 marca 2016 roku / Duża Scena
A co, jeżeli za każdą władzą stoi ktoś, kto pociąga za sznurki? A co, jeżeli ten ktoś ma kompleks niższości? A co, jeżeli tego kompleksu może się pozbyć tylko dokonując wielkich czynów? A co, jeżeli największym czynem, jaki mu przychodzi do głowy, jest wojna?
W kraju, gdzie absurd siedzi obok każdego pasażera w tramwaju, gdzie symbole tego kraju zostały zdeprecjonowane i umieszone na bluzach z kapturem za 59,90 PLN, gdzie „starzy bogowie” – Mickiewicz, Słowacki, Tuwim – zostali zastąpieni przez nowe media, zafejsbukowani i stwitterowani; w kraju, gdzie opozycją dla prawicy jest prawica, a język degraduje się z każdą nowo wydrukowaną i głośno wypowiedzianą literą… W tym kraju, geopolitycznie najlepiej położonym dla przemarszu wojsk, wciąż żyje człowiek, który chciałby powiedzieć: „w Polskę wierzę”.
W 2015 r. Malina Prześluga otrzymała za „Garnitur Prezydenta” drugą nagrodę [pierwszej nie przyznano] w Ogólnopolskim Konkursie Dramaturgicznym strefy_kontaktu 2016 rozpisanym przez Wrocławski Teatr Współczesny i Miasto Wrocław.
Prawa autorskie do „Garnituru Prezydenta” reprezentuje Agencja Dramatu i Teatru ADiT.
Pismo „Teatr” o „Garniturze Prezydenta”
Prześluga maluje […] świat, w którym ludzie pozbawieni są swojej „esencji”, zaś symbole tracą swoje pierwotne wektory, przestają prowadzić do sedna rzeczy – co trafnie metaforyzuje postać gadającego, pozbawionego właściciela prezydenckiego garnituru. Sam Prezydent zaś, jak dowiadujemy się z relacji lecącego nad krajem Bocianka, „siedzi w samej koszuli na placu i bawi się patykami”. Później to Garnitur, niczym spin doktor, będzie dyktował przemówienie gaworzącemu jak niemowlę Prezydentowi. „Och, on bez garnituru jest jak dziecko!” – powie Bocianek, który w sztuce Prześlugi występuje w duecie z innym ptakiem, Orzełkiem. O ile ten pierwszy, nie będąc obarczony narodową symboliką, może być spostrzegawczy, czule rejestrować wszystkie zdarzenia, o tyle Orzełek, który ma reprezentować rozmaite idee, zdaje się nieobecny, na zaczepki towarzysza reaguje wyłącznie obojętnym „akurat patrzyłem w bok”.
[Szymon Kazimierczak, „W obliczu katastrofy”, „Teatr” 12/2015]
Cezary Iber o pracy nad spektaklem
„…Oczywiście, tekst jest groteską, przerysowaniem i stosujemy te elementy, ale ciągnie mnie też mocno w kierunku tego, co dramatyczne. Nakładam na to wszystko jeszcze inne warstwy, które bardzo lubię w teatrze: autoironię i dystans aktorów, elementy metody Stanisławskiego, Brechtowski efekt obcości. W jednym momencie gramy, a w drugim komentujemy to. Sporą rolę odgrywa taniec, który ma pobudzić ciała aktorów. Pracujemy tak naprawdę na wielu płaszczyznach tekstu, na wielu odmianach technik aktorskich, na wielu warstwach przekazu, który, mam nadzieję, będzie czytelny dla widza”. [Cezary Iber]
Realizatorzy:
Malina Prześluga – autorka dramatów i prozy, dramaturg Teatru Animacji w Poznaniu. Na jej twórczość dramaturgiczną składają się m.in.: „Pinokio”, „Smoki”, „Dziób w dziób”, „Światełko”, „Stopklatka”, „Nic, Dzika Mrówka, Adam i Ewa”, „Najmniejszy Bal Świata”, „Jak Jest”. Twórczość prozatorska: „Bajka i Majka”, „Ziuzia”, „Ziuzia i coś niezwykłego”, „Bajka o włosie Patryku”, „Bajka o starej babci i molu Zbyszku”. Wielokrotnie nagradzana, m.in. nagrodą indywidualną w 19. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za tekst „Chodź na słówko” [2013] oraz Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za dokonania w dziedzinie literatury i dramaturgii dla dzieci [2015]. Jej sztuki publikowane były kilkakrotnie w miesięczniku „Dialog”.
Cezary Iber – absolwent wydziału aktorskiego wrocławskiej filii PWST w Krakowie; studiował reżyserię w PWSFTiT w Łodzi. Jako reżyser zadebiutował w Teatrze Polskim we Wrocławiu spektaklem „Blanche i Marie” na podstawie tekstów Pera Olova Enquista [2011]. Zrealizował także: „Rosencrantz i Guildenstern nie żyją” Toma Stopparda w Teatrze Horzycy w Toruniu [2014], „Edyp cię Kocha” Simona Doyla i Gavina Quinna w Bałtyckim Tearze Dramatycznym w Koszalinie [2015] oraz „Lew na ulicy” Judith Thompson we wrocławskiej PWST [2015]. Autor scenariuszy filmowych i filmów dokumentalnych, m.in. w serii „Portrety wojenne”.
Michał Araszewicz – absolwent Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, ilustrator, twórca komiksów. Autor ilustracji i szaty graficznej do serii fabularyzowanych dokumentów „Portrety Wojenne”, w których wykorzystana została technika łączenia animowanej stylistyki komiksowej z grą aktorską [seria nagrodzona na nowojorskim festiwalu produkcji telewizyjnych]. Obecnie pracuje nad pełnometrażową animacją „Śni się Warszawie” w reż. Jędrzeja Bączyka. „Garnitur Prezydenta” to jego debiut w teatrze. Mieszka w Hiszpanii.
Maciej Zakrzewski – założyciel grupy Digit All Love, muzyk i współproducent w projektach: Bipolar Bears, Eklektik Ensemble oraz D-Prim. Twórca muzyki m.in. do spektakli „Blanche i Marie”, „Dzieci z Bullerbyn” [Teatr Polski, Wrocław], „Molly B”, „Egzorcysta”, „The Flor” [Teatr Ad Spectatores, Wrocław], „Rosencrantz i Guildenstern nie żyją” [Teatr Horzycy, Toruń], „Edyp cię kocha” [Bałtycki Teatr Dramatyczny, Koszalin] oraz do projektów nurtu OFF Przeglądu Piosenki Aktorskiej: „Stukotronika”, „Wierzę Wierze”, „System Failure”. Skomponował także muzykę do pokazu fragmentów nagrodzonych sztuk podczas Gali konkursu dramaturgicznego strefy_kontaktu 2016.
Michał Jankowski – twórca multimedialny, absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTiT w Łodzi [specjalność animacja i efekty specjalne], wykładowca ASP w Łodzi. Autor projekcji do spektakli w Operze Narodowej, teatrach Narodowym i Dramatycznym w Warszawie, Polskim we Wrocławiu, Wybrzeże w Gdańsku oraz w Muzycznym i Wielkim w Łodzi. Współpracował m.in. z Pawłem Miśkiewiczem, Mariuszem Trelińskim, Janem Englertem, Antoniną Grzegorzewską, Cezarym Iberem. Z Wojciechem Blecharzem zrealizował projekt muzyczny „No more stories” w TR Warszawa. Autor dokumentu „Mimo wszystko Kilimandżaro” o wyprawie niepełnosprawnych podopiecznych fundacji Anny Dymnej na najwyższy szczyt Afryki.
Kliknij, aby powiększyć zdjęcie
