Tuż po wojnie niemal w każdej miejscowości w Polsce otwierano kina. Najczęściej były to niewielkie sale mieszczące się z tyłu budynków, w podwórkach, w miejscach niejednokrotnie dopiero odbudowywanych ze zniszczeń wojennych. Takie kameralne kino powstało także we Wrocławiu w podwórzu przy ul. Kościuszki 177. „Tęczę” otwarto 14 sierpnia 1946 r., a zamknięto na początku lat 90., prawdopodobnie z powodu zagrożenia katastrofą budowlaną. Do dzisiaj wielu starszych mieszkańców Przedmieścia Oławskiego wraca wspomnieniami do tego miejsca, opowiadając o projekcjach kultowych filmów, wkradaniu się na salę bez biletu, czy pierwszych randkach na widowni. Dla wielu „Tęcza” stała się takim wrocławskim „Cinema Paradiso” z fimu Giuseppe Tornatore. Prawdziwa magia kina w pigułce.
Artystki Ewa Błaszak i Zuzanna Wollny, chcąc przypomnieć tę niezwykłą atmosferę niewielkiego podwórkowego kina, zaprosilły najmłodszych i najstarszych mieszkańców podwórek przy Kościuszki i Brzeskiej do współtworzenia filmu: – Sworzyłyśmy profesjonalną produkcję filmową, której głównymi bohaterami są dzieci z podwórka oraz starsi jego mieszkańcy. Podczas warsztatów wspólnie napisaliśmy scenariusz, opracowaliśmy storyboard, zbudowaliśmy scenografię i stworzyliśmy muzykę. Jednocześnie przeprowadziłyśmy wywiady z dorosłymi mieszkańcami. Chciałyśmy dowiedzieć się, jak wygląda życie na tym słynnym „Trójkącie Bermudzkim” okiem dorosłego i poprzez zwyczajne rozmowy poznać miejsce i mieszkańców z innej perspektywy - podkreślają artystki.
Dodatkowo, projekt ma tez być odczarowaniem samego słowa „tęcza”: - Tęcza, pierwotnie symbol pojednania i radości, straciła swoje dawne znaczenie i stała się w ostatnich latach przedmiotem niegasnącego sporu. Realizując nasz projekt, chciałyśmy powrócić do symbolicznego, baśniowego wymiaru tego słowa i pokazać podwórko z zupełnie innej strony - dodają.
Do prowadzenia części warsztatów zostali zaproszeni specjaliści, którzy podzielili się z uczestnikami swoją wiedzą i doświadczeniem oraz pomogli w realizacji profesjonalnego obrazu filmowego.
O projekcie:
Film można obejrzeć tutaj:
Ewa Błaszak - urodzona w 1990 roku w Legnicy. Po ukończeniu Kulturoznawstwa i Grafiki w PWSZ w Głogowie uzyskała dyplom magisterski na ASP we Wrocławiu (kierunek Mediacja Sztuki) w pracowni Działań w Przestrzeni Publicznej. Szczególną uwagę kieruję na zagadnienia związane z wyzwaniami i problemami zainstnienia sztuki w przestrzeni trudnej - zdesakralizowanej - “Non-sens” cykl instalacji w przestrzeni publicznej Wrocławia w obszarze tzw. Trójkąta Bermudzkiego.
Zuzanna Wollny - urodzona w Krakowie w 89 roku, ukończone Państwowe Liceum Plastyczne, następnie licencjat na ASP we Wrocławiu (Sztuka Mediów) i wyróżniony dyplom magisterski na kierunku Mediacja Sztuki. Interesuje się głównie przestrzeniami służącymi (bądź nie) mediacji, nie tylko w obszarze sztuki, ale także edukacji, projektowania i kształtowania społeczności lokalnych. Realizuje projekty edukacyjne i społeczne (Tropiciele Tajemnic, Kuchnia, Przestrzeń Wspólna).
